Afgelopen winter hakte ik dus de knoop door. Ik wilde meer doen met wijn en zou goed beginnen ook! Mijn lakmoesproef was die WSET 2 cursus. Een cursus die zonder voorkennis gevolgd kon worden, maar ook een prijskaartje had dat er waarschijnlijk voor zou zorgen dat je er met serieuze mededeelnemers zit.
I got more than I bargained for… De groep bestond bijna, op 1 of 2 andere “hobbyisten” – met al heel wat voorkennis – na, alleen maar uit horecamensen van óf de hogere hotelschool óf weet ik niet hoeveel jaar ervaring op hoog niveau. En tussen dit alles zat ook nog een wijnmaker. Uit Amsterdam.
Hij werkt met een wijnmaker en zijn zoon in Amsterdam Noord en importeert druiven uit Spanje, Italië en Frankrijk om er hier in Nederland wijnen van te maken. Bij zo’n verhaal is je eerste reactie: Waarom?! Om dat écht goed te beleven zou je de mannen van Chateau Amsterdam moeten bezoeken op locatie. Die kans kreeg ik: op hun releaseparty.
Gentrificatie
Chateau Amsterdam ligt in Amsterdam Noord. In een hoekje met allemaal initiatieven als een foodmarkt, de Oedipus brouwerij en koffiebarretjes in voormalige autogarages en machinefabrieken. Als je er zo rondloopt, lijkt het erop dat Noord ook niet aan gentrificatie ontkomt. De wandeling ernaar toe vanaf het IJ-plein is bevreemdend. Je vraagt je halverwege af waar je terecht bent gekomen, maar als je eenmaal daar bent: wát een toffe plek hebben ze! De wijnmakerij deelt de ruimte met een creatieve hub aan ondernemers, start-ups en andere creatieve professionals.
Groot voordeel: Je hebt ontwerpers voor je huisstijl en etiketten in hetzelfde pand zitten.
13 mei was de releaseparty van de eerste vier wijnen. Tom, een van de jongens die de plek runt, zocht mensen die wijn wilden schenken en er wat over konden vertellen. Dat liet ik me geen twee keer vragen! Vooraf proefden we de wijnen. Jos, de wijnmaker, vertelde over het afgelopen jaar en wat er allemaal bij het maken van de wijnen kwam kijken. En dáár heb je je waarom.
Aandacht voor ambacht
Chateau Amsterdam loopt op lol en passie. Het wijnmaken op locatie is soms al gekkenwerk, deze mannen upgraden dat met een factor twaalf door de druiven ook nog eens gekoeld op transport te laten zetten. Maar het is geweldig om van dichtbij te zien hoe je werkt en leeft met zo’n levend product als wijn. Als mensen gaan vertellen over wat hen werkelijk raakt of iets waar ze liefde of passie voor voelen, dan begint er iets in hen te vlammen. Dan wordt het verhaal vuurwerk. Jos Harrewijn is daarop geen uitzondering.
Dat vuurwerk zit ook in de wijnen. De wijnen die we geproefd hebben waren net gebotteld. Het zijn nu al geweldige wijnen die ook echt interessant zijn om te drinken. Ze kunnen allemaal rustig een jaar tot twee jaar liggen. Ik ben zelf razend benieuwd hoe de wijnen smaken als ze even 3 á 4 maanden tot rust zijn gekomen. Zijzelf ook, trouwens. Het is de eerste batch ooit gemaakt in deze wijnmakerij. Letterlijk alles is nieuw en alles is afwachten hoe het uitpakt, maar het begin is veelbelovend!
Still waters run deep
Ik kwam natuurlijk om te schenken en mijn stand werd de Chardonnay. Een biologische wijn uit Maso al Sole, bij Civezzano in Italië. Het is een wijngaard recht onder de Alto Adige. Dus bijzonder noordelijk in Italië en – zoals het de chardonnaydruif betaamd – dat verloochend zich niet. De Still waters is een chardonnay die op staal gerijpt is. Dat maakt hem strak, met tonen van groene appel, maar de zon en warmte die de druif gehad heeft, geeft de wijn in tweede instantie een zweem van steenfruit. Het gistcontact kwam ook mooi naar voren door het filmende effect in je mond. Een wijn waar, net als bij de rode uitgaven, qua geur en smaak meer dan genoeg mee te beleven valt!
Het was een geweldige middag om mee te maken. Chateau Amsterdam is een plek waar ik zeker nog eens terug wil komen. Als in augustus de houtgerijpte chardonnay uitkomt misschien. Er is in ieder geval een fles mee naar huis gekomen en vanaf september (hij krijgt die 3 á 4 maanden rust) ga ik die uitgebreid proeven. Wordt vervolgd dus!
