Rosé Monday – drie keer wijn-spijs met rosé in de winter

“Och, die arme rosé-boeren”, reageerde m’n wijnhandelaar toen ik bij hem kwam. Ik wilde afgelopen zomer een artikel schrijven  met alternatieven voor rosé. -“Ze moeten het al hebben van de zomer,” ging hij verder, “en dan moet er ook nog een alternatief komen voor rosé?”.

Status van rosé

Er is natuurlijk niks mis met rosé, maar mijn ervaring is dat onder de 9 euro per fles rosé over het algemeen erbarmelijk oppervlakkige grenadine met een zweempje alcohol is. En voor dat geld zijn er in de zomer wel wat interessantere te drinken dan oncomplexe waterige slobberrosé. Zoals met alle wijn geldt ook hier, je krijgt waar je voor betaalt. Alleen in dezelfde prijsklasse weet ik voor de zomer ook wel wat lekkerder dingen.

Er is dus niks mis met goede rosé er is wel iets mis met de status van rosé.  En ik heb een aantal zaken waar ik graag mee wil afrekenen.

Niet alleen in de zomer.

In Nederland talen we alleen naar rosé als de zon weer begint te schijnen. Terwijl in Frankrijk het hele jaar door rosé gedronken wordt. Ze drinken het zelfs meer dan witte wijn. Laten we daar ook eens een voorbeeld aan nemen! Want waarom alleen in de zomer en niet in een fijne wijn-spijscombinatie als dit past? Rosé en lam? Bam! En wat dacht je van alles dat “Provençaals” als gerecht-titel heeft? We doen rosé te kort als zomers allemansvriendje.

Uitbannen: de term “vrouwenrosé”

Wie deze term gebruikt is af. Zoals de meneer die schonk op een hele leuke rosé-proeverij die ik deze zomer bezocht. Ik kreeg een “typische vrouwenrosé” ingeschonken. Hiermee wilde de gastheer zeggen dat het een weinig complexe fruitige wijn was waarin de zoetigheid overheerste.

In mijn eigen termen: Erbarmelijk oppervlakkige grenadine met een zweempje alcohol. Mocht dat je ding zijn, by all means, ga je gang. Maar van de term “vrouwenrosé” gaan mijn nekharen recht overeind staan! Alsof vrouwen niet meer dan twee smaakcomponenten kunnen verdragen. Nooit meer gebruiken die term dus.

Wijn-spijs combinaties met rosé

Mijn wijnhandelaar had me aan het denken gezet en daarom vandaag deze insteek: In plaats van alternatieven voor rosé in de zomer – en die zijn er genoeg, lieve mensen – gaan we voor wijn-spijscombinaties met rosé wijnen die altijd kunnen.

En wat is een geschiktere dag ervoor dan vandaag? De deprimerendste dag van het jaar kan wel een glaasje rosé gebruiken. Hop! Bovendien, nu ik al een hele apologie voor rosé heb geschreven, wordt het ook tijd voor een paar van die wijn-spijscombinaties.

South Emotion en lamsbout

Nu ja, ik heb hem al eens genoemd: South Emotion en lamsbout met gegrilde asperges, ik was het afgelopen seizoen verzot op de South Emotion. Sowieso merk ik dat mijn voorkeur uitgaan naar rosé wijnen op basis van Grenache Gris. Lees het artikel terug zou ik zeggen 🙂

Rimo Côtes de Provence en konijnenstoof

Je braiseert een wild konijn in kalfsfond met kaneel, laurier en kruidnagels. Eventueel afgeblust met deze rosé. Fan-tas-tisch. De rosé is een blend van Grenache (zijn we weer), Cinsault  en Syrah. Hij is wat zoet maar heeft ook een hele eigen kruidigheid.

Mrs. Wigley Moscato en aardbeiensoep

Een dessertfavoriet. En een gerecht dat niet minimaal 5 uur duurt om te bereiden, scheelt weer deze maandag! Het recept komt uit het kookboek Bijbels Culinair van Han Wilmink. Je maakt het in een handomdraai en het kan prima met een zak bevroren aardbeien. De fles moscato van Wirra Wirra is hilarisch, een zoete weinig complexe moscato misschien, maar heerlijk bij dit gerecht! En vooruit, het recept:

Eindeloze mogelijkheden..

Het kan volgens mij nog veel diverser. Ik wilde eigenlijk nog een rosé proberen met duif, want hoewel daar vaak rode wijn bij geadviseerd wordt vraag ik me af of dat wel altijd opgaat. En sowieso wil ik wijn-spijs gaan schrijven voor dit meest geschoten (!) wild van Nederland. De testresultaten volgen nog wel eens in dit theater.