‘s-Hertogenbosch is een zegen voor de wijnliefhebber. Je kunt elk weekend wel weer een proeverij, een wijn-spijswandeling, een wijnmakersdiner of een of ander foodfestival bezoeken. Ik hou ervan. Kortgeleden bezocht ik een proeverij bij een van mijn vaste plekken: Wijn bij Stijn. Het thema: Oostenrijk.
Ik ben gek op Oostenrijk als wijnland. De eerste wijnhandel die we trouw bezochten was de Bossche Wijnkoperij. Jens en Sanne deden heel veel met Duitse en Oostenrijkse wijnen en door hen hebben we veel soorten wijn/spijs combinaties met deze wijnen gemaakt. Echt, je hebt niet geleefd als je nog nooit gegrilde groente en vlees met een Blauer Zweigelt hebt gecombineerd.
Fun fact: Oostenrijk en Duitsland hebben qua wijn eigenlijk niets met elkaar van doen. De wijngebieden hebben van oorsprong meer met Slovenië en Hongarije van doen. Logisch ook, de wijngebieden grenzen daaraan en met de geschiedenis als dubbelmonarchie en zo…
Afijn! Wederhelft en ik doken vol enthousiasme in dit thema. Het concept van de proeverijen bij Stijn zijn 8 verschillende wijnen begeleid door een aantal bijpassende happen. Eerder heb ik al eens een proeverij rondom Montsant en Priorat bij ze gedaan. Één Montsant gemaakt van Garnatxa Peluda was zó fantastisch dat ik de dinsdag erop direct weer naar de wijnbar ben gegaan om hem nog een keer te proeven. (of nog twee keer, maar wie houdt er nu de tel bij van zoiets)
Gewapend met een notitieboekje werkten we ons door een selectie van al het moois dat Oostenrijk te bieden heeft. De proefmiddag was bijzonder geslaagd! Zowel qua wijnen als het gezelschap waarmee we aan een tafel belandden. Maar goed, wat dat aangaat: what happens at Stijn… 😉
De wijnen
Het gaat me te ver om alles te bespreken, maar de twee topwijnen waren voor mij de Gritsch Steinporz Smaragd Grüner Veltliner en de Türk Blauer Zweigelt.
Leuk weetje: De druiven voor de Gritsch Steinporz zijn allemaal uit 1 wijngaard met de hand geoogst op 29 oktober 2015. De bodem van de terrassen van Steinporz bestaat uit rotsen en dat verloochent zich niet in de wijn. Hij heeft een lichte mineraliteit die je van de goudgele kleur en geur naar appel en steenfruit in eerste instantie misschien niet verwacht. Het is een lekker intense wijn en heeft naast al dat fruit ook een vleugje grassige smaken.
De tweede wijn is gezien mijn eerdere verklaring misschien niet verrassend. En heel eerlijk: de Blaufränkisch die er tegenover stond was ook echt heel goed, maar ik moest kiezen van mezelf. De wijn was zoals ik Zweigelt graag drink: Een paarse wijn en lekker kruidig. Hij ruikt naar zwarte bes en kersen en heeft een tik van cranberry in de afdronk. De tannines zijn redelijk aanwezig, misschien dat dat zachter wordt als je de wijn een poosje in een decanteerkaraf laat staan.
Winst
Zoals gezegd, er was meer. Een Eiswijn en Trocken Beerenauslese, nog een geweldig leuke blend met Riesling, maar ik zou zeggen: Ga naar Stijn en proef ze zelf. Mijn winst was in ieder geval dat ik erachter kwam dat de Garnatxa Peluda waar ik zo’n fan van was door de Wijndivas verkocht wordt en lieten die de week erop toevállig een proeverij in het park hebben…
Zoals ik zei: In ‘s-Hertogenbosch is er altijd wel weer iets te doen met wijn.
